Diagnose type 1 diabetes: 1985
k ben van jongs af steeds heel sportief geweest. Toen ik 10 jaar was viel dat aspect wel even in duigen…type 1 diabetes… pfff niks mocht en iedereen vond het akelig als ik zou flauw vallen (wat gelukkig nooit is gebeurd). Ik kreeg een streng dieet, gebruikte trage insuline maar had toch nog torenhoge glucosewaarden in mijn urine. Ik ging voetballen en later op mijn 12de schakelde ik over naar atletiek. Ik groeide uit tot een echte sprinter, puur op de snelheid tot hoog niveau, subtop in België op 60, 100 en 200 m. Ik was enorm explosief steeds als eerste weg en knallen ... maar mijn spieren en suikers bepaalden vaak mijn kwetsuren. Zou ik nu met een glucosesensor en/of bloedprik en het gebruik van snellere insuline beter lopen?
Op mijn 27ste ben ik gestopt met het explosieve lopen en gestart met fietsen…cols op en neer gereden…3 keer MTB-avontuur gereden door Senegal. De smaak naar sportieve uitdagingen is voortgevloeid uit het volgen van ultraloop documentaires en na het finishen van mijn 8ste 100 km Dodentocht®. Via Olivier Kronal, ook een type 1 diabetessporter, heb ik de stap durven zetten naar de Marathon des Sables. Dat jaar, 2017, kreeg ik ook nog de diagnose van astma, een longaandoening waardoor ik slecht tot 80% van mijn longvolume kan gebruiken…nog een zorg meer!
Omdat ik erg graag actief ben, ga ik verder blijven sporten, wel op trager maar voorspelbaardere modus … snelheid en tijden spelen nu een mindere rol en finishen en genieten zoveel meer! Daarom is mijn doel om ooit een 100 mijlen trail te finishen en verder te trainen richting The Cape Wrath Ultra 400 km in 8 dagen door de Schotse Hooglanden in 2020.
Zelf wil ik tegen iedereen die type 1 diabetes heeft zeggen “It doesn’t stop us!” Probeer je sportieve of andere uitdaging te vinden…stap voor stap…probeer, ervaar, leer en doe verder…iedereen zal op zijn manier zijn doel bereiken!! Yes we can 👊!
Peter
11 december 2019
